6 cech miękkich, które są ważne dla pracodawcy

20 grudnia, 2012

Brak miękkich kompetencji w CV często powoduje, że osoba z doświadczeniem zawodowym ma trudności w znalezieniu pracy. Jakich kompetencji i cech najczęściej poszukują pracodawcy i jak je podczas rozmowy kwalifikacyjnej diagnozują?

Z reguły, aby otrzymać zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną, w naszym CV muszą znaleźć się obszary doświadczenia zawodowego, które będą korespondować z zadaniami, które będziemy mieli wykonywać w nowej pracy. Sam jednak fakt, że robiliśmy w poprzedniej pracy dokładnie to, co mielibyśmy robić w nowej, nie wystarczy, by pracę dostać. Pracodawcy oczekują nie tylko doświadczenia – chcą, by ich pracownicy posiadali również cechy czy kompetencje miękkie, które pozwolą im efektywnie pracować w zespole i rozwijać się w firmie.

Chęć rozwoju

Jest to najczęściej podawany przez kandydatów powód zmiany pracy podczas spotkania rekrutacyjnego. I jest to też ten powód, który jest przez pracodawców rozumiany i pożądany. O ile rzeczywiście jest prawdziwy, a nie jest tylko deklaracją. Większość pracodawców sprawdzi zatem, czy ta chęć rozwoju rzeczywiście istnieje i czy pracownik bierze za swój rozwój odpowiedzialność, czy też oczekuje, że to pracodawca będzie o niego dbał, a pracownik od siebie nie da nic.

Rozwijać można się na wiele sposobów – poprzez ciekawe zadania, szkolenia i warsztaty, literaturę, kontakt z doświadczonymi, inspirującymi ludźmi, itd. Jeśli deklarujesz, że poszukujesz wyzwań i rozwoju, to logicznym jest, że na tym rozwoju Ci zależy, czyli próbowałeś poszerzać swoje kompetencje we własnym zakresie. Jeśli Twój obecny pracodawca nie chce inwestować w szkolenia czy konferencje lub daje Ci nudne, standardowe zadania, to te drogi rozwoju są dla Ciebie w tej pracy zamknięte. Nie znaczy to jednak, że nie możesz się rozwijać. Możesz czytać – literaturę czy artykuły branżowe. Możesz poszukać bezpłatnych szkoleń. Możesz dopytywać i wzorować się na doświadczonych kolegach lub ekspertach w danej dziedzinie.

Drugim pytaniem, które może być pułapką dla osób szukających pracy, jest pytanie, w jakich obszarach chcesz się rozwijać. Jakie umiejętności zdobyć? Co jest dla Ciebie rozwojem? Jakiekolwiek szkolenie – zła odpowiedź. Szkolenie z umiejętności managerskich – dobra odpowiedź. Nowe zadania – odpowiedź nienajlepsza. Zadania wymagające większej odpowiedzialności lub inicjatywy – zdecydowanie lepsza odpowiedź.

Pytania o rozwój, które padają na rozmowie kwalifikacyjnej, służą najczęściej dwóm rzeczom: sprawdzeniu, czy podane przez Ciebie powody zmiany pracy to prawda oraz czy rozwój rzeczywiście jest dla Ciebie ważny czy też przytaczasz ten argument bo jest „modny i wygodny”. Większość pracodawców będzie wolała pracownika rozwojowego, który będzie uczył się wraz z firmą i w przyszłości będzie mógł robić więcej i lepiej.

Motywacja do pracy

To, co Cię motywuje do pracy, jest wyznacznikiem tego, czy pracodawca będzie mógł zatrzymać Cię w firmie, czy będzie w stanie stworzyć Ci takie środowisko pracy, które będzie dla Ciebie odpowiednie. Nie chodzi tu o sprawienie Ci przyjemności, ale o efektywność. Pracodawca wierzy, że dając Ci odpowiednie elementy, których potrzebujesz i oczekujesz, uzyska rzetelnie wykonane zadania, które wpłyną na rozwój firmy. Jeśli zatem motywują Cię pieniądze – to pytanie pracodawcy brzmi, „czy jego praca jest tyle warta i czy stać mnie na to, by mu zapłacić tyle, ile chce”. Jeśli motywuje Cię robienie nowych rzeczy, to pytanie brzmi: „czy jestem w stanie zapewnić mu ciągłe wyzwania”. Niezależnie jednak od tego, co Cię motywuje, pracodawca chce, by coś Cię motywowało. Po to, by chciało Ci się przyjść do pracy, wykonywać zadania, starać się.
Być może trudno to sobie wyobrazić, ale ludzie, którym na niczym nie zależy – istnieją. Bywa też i tak, że podczas rozmowy kwalifikacyjnej kandydat nie potrafi pokazać, że mu na czymkolwiek zależy. Nie widać u niego żadnej motywacji do pracy. Takich osób pracodawcy na ogół w swojej firmie nie chcą.

Zaangażowanie

Zaangażowanie pozwala z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć, jak pracownik będzie sobie radził w pracy. Osobom zaangażowanym zależy na pracy, na firmie, na swoich wynikach, na kolegach z pracy. Osoby te chcą się uczyć, poprawiać swoje błędy, wykazują inicjatywę, są chętne do działania i pomocy. Zaangażowanie wcale nie oznacza pracy po godzinach i w weekendy czy robienia czegoś ponad swoje obowiązki. Można wychodzić z pracy równo po 8 godzinach, ale i tak być pracownikiem wysoko zaangażowanym.

Jak diagnozuje się zaangażowanie? Ten element można sprawdzić na kilku poziomach:

Zaangażowanie bada się przez całą rozmowę kwalifikacyjną. Ujawniać może się już wtedy, jak kandydat zachowuje się po wejściu do biura – czy rozgląda się z zainteresowaniem, aż po końcówkę spotkania – np. zadawane pracodawcy pytania.

O braku zaangażowania świadczy:

Inicjatywa

Pomysłowość, chęć działania, kreatywność, dążenie do realizacji celu, wychodzenie przed szereg – to inne oblicza inicjatywy. Cechy, którą mają nie tylko przedsiębiorcy, ale również najlepsi managerowie czy specjaliści. W pracy inicjatywa polega na tym, że pracownik rozpoczyna jakieś działanie, które może przynieść korzyść firmie czy zespołowi, w którym pracuje i robi to samodzielnie, bez otrzymania polecenia służbowego.

Taki pracownik jest dla pracodawcy szczególnie cenny – będzie bowiem motorem napędowym nowych działań w firmie. Zauważy jakąś potrzebę (np. zwróci uwagę, że klienci narzekają na trudności z dodzwonieniem się), znajdzie rozwiązanie sytuacji lub sposób na przyjrzenie się problemowi.

Ludzie bez inicjatywy biernie wykonują swoje obowiązki – nie można liczyć na to, że coś zaproponują od siebie i na ogół są pomijani w awansach.

Umiejętności komunikacji

Każdy umie się komunikować, prawda? W CV jest to najczęściej wpisywana przez kandydatów umiejętność. Tymczasem praktyka tego nie potwierdza. Komunikatywność oznacza, że kandydat potrafi odpowiedzieć na zadane pytanie całym zdaniem, a nie równoważnikami zdań czy monosylabami. Praktycznie nie ma teraz zawodu, w którym komunikacja nie jest potrzebna. Głównie dlatego, że pracujemy w grupie, wśród innych osób i z nimi też musimy umieć się porozumieć. Osoba, która jest tak nieśmiała, że mówi bardzo cicho, patrzy w ziemię, nie podnosi wzroku i na pytanie nie odpowiada więcej niż 3-4 słowa, nie jest osobą komunikatywną. Pracodawcy nie cenią takich osób. Będą przecież musieli z nimi jakoś rozmawiać – przekazywać zadania, informacje zwrotne pytać o sugestie i pomysły. Nawet jeśli starasz się o pracę, w której nie ma bezpośredniego kontaktu z klientem, to nie znaczy, że w zdobyciu pracy nie przeszkodzi Ci kontrkandydat obdarzony talentem komunikacyjnym.

Umiejętność uczenia się

Umiejętność uczenia się to przede wszystkim zdolność do tego, by zdobywaną wiedzę teoretyczną móc przełożyć na praktykę, a z doświadczenia czerpać wiedzę, by podnosić swoje umiejętności. Jeśli pracodawca zamierza inwestować w szkolenia i rozwój pracownika, musi wiedzieć, że jeśli wyśle pracownika na kosztowne szkolenie, to pracownik ten będzie w stanie nabyte umiejętności wykorzystać. Osoby, które nie potrafią się uczyć, po prostu nie zdobywają nowych umiejętności praktycznych i powtarzają stare błędy.

W zależności od wymagań stanowiska pracy, liczą się też inne miękkie kompetencje – np. pewność siebie, asertywność, cierpliwość, dokładność, itd. 6 wymienionych wyżej cech jest jednak najczęściej poszukiwane przez pracodawcę i jeśli na rozmowie kwalifikacyjnej nie uda się pokazać pracodawcy, że je mamy, to szanse na pracę – nawet przy dobrych kwalifikacjach – znacznie maleją.

Tagi: