Praca na umowę o dzieło? A co z emeryturą?

Spora część pracodawców redukuje koszty zatrudnienia, proponując swoim pracownikom zatrudnienie w ramach umowy o dzieło. Taka forma umowy cywilno – prawnej nie zabezpiecza jednak pracownika na jego emerytalną przyszłość. Wystarczy przepracować w ten sposób kilka lat, by wysokość naszej przyszłej emerytury rysowała się w naprawdę czarnych barwach – co możemy z tym zrobić?

Redukcja kosztów pracy dla pracodawcy, który proponuje pracownikowi umowę o dzieło jest naprawdę spora. Dla porównania weźmy sytuację w której pracownik zarabia 2000 zł netto (na rękę).

• Pracownik, który zarabia 2000 zł netto w ramach umowy o dzieło, kosztuje swojego pracodawcę około 2450 zł brutto.
• Pracownik zatrudniony w ten sposób w ramach umowy o prace, kosztuje pracodawcę 3287 zł (koszty po stronie pracownika – 2775 zł brutto + pracodawcy – dodatkowe ponad 500 zł ). Spora różnica prawda? A weźmy do tego jeszcze fakt, iż przy umowie o dzieło pracodawca nie płaci nam za urlop a w razie choroby jesteśmy tez zdani na siebie (większość pracodawców czas spędzony na leczeniu odbije od pensji pracownika w całości – nie dostaniemy zatem – tak jak w przypadku L4 80% wynagrodzenia). Miesiąc w miesiąc zatem, pracodawca oszczędza przy umowie o dzieło – przy tej kwocie wypłaty- około 800 zł, a jeśli dodamy do tego jeszcze, że nie musi płacić nam za 4 tygodnie urlopu (20 dni), pojawia się nam dodatkowa oszczędność. I oczywiście – koszt pracodawca sobie odlicza, ale tak czy siak, musi te pieniądze wydać. Warto mieć świadomość wysokości kwoty, jaką pracodawca oszczędza i jeśli już decydujemy się na współpracę w ramach umowy o dzieło, zabezpieczyć się na przyszłość.

Aby się zabezpieczyć – zarówno na poczet choroby jak i przyszłej emerytury, przy zatrudnieniu na umowie o dzieło musimy sami oszczędzać. Najlepiej zatem od razu – starając się o pracę – doliczyć sobie „koszt” oszczędności do naszego wynagrodzenia. Przykładowo obliczamy, że chcielibyśmy na fundusz emerytalny odkładać 300 zł miesięcznie. Jeśli zatem pracodawca proponuje nam kwotę 2000 zł wynagrodzenia ale w formie zatrudnienia na umowę cywilno prawną, to negocjujemy kwotę o 300 zł wyższą po to, by mieć z czego odłożyć – dla pracodawcy i tak jest to oszczędność.

Warto idąc na rozmowę kwalifikacyjną mieć ustaloną kwotę jaką chcemy przeznaczyć na oszczędności. Pozwala nam to na lepsze negocjacje. Z reguły bowiem pracodawca nie informuje nas od razu, że planuje nas zatrudnić „na dzieło”. Jeśli zatem poruszy tą kwestię a my jesteśmy gotowi się na nią zgodzić, to stawiamy warunek dodatkowego wynagrodzenia, argumentując go kwotą, jaką pracodawca i tak oszczędza na kosztach pracy.

Oczywiście, zatrudnienie w oparciu o umowę o dzieło w sytuacji w której tak naprawdę nie wykonujemy dzieła (tylko np. siedzimy 8 godzin za ladą w sklepie) jest niezgodne z prawem. Możemy jednak zgodzić się na takie rozwiązanie tam, gdzie nasze zadania znamionują dzieło. To jednak, że pracodawca chce na nas zaoszczędzić, nie może stanowić dla nas argumentu – w końcu to o naszą emeryturę i bezpieczeństwo walczymy.