Polski pracownik nie da rady mieszkać sam
Do takiego wniosku można dojść po przyjrzeniu się polskim emeryturom i pomysłom OPZZ na staż pracy i możliwość przejścia na emeryturę. Otóż OPZZ chce aby przejście na emeryturę było uzależnione od rzeczywistego stażu pracy nie zaś wieku emerytowanego. Innymi słowy po przepracowaniu 40 lat w przypadku mężczyzny i 35 lat w przypadku kobiety, każdy mógłby przejść na emeryturę lub zdecydować, że emerytura którą zgromadził nie jest wystarczająca, mógłby pracować nadal.
Po 35 latach pracy, zakładając że średnia pensja przez okres pracy byłaby równa średniej krajowej, otrzymalibyśmy 1500 zł brutto emerytury. Czy to dużo? Nieszczególnie, wziąwszy pod uwagę fakt iż średniej krajowej wcale średnio nie zarabiamy.
Dlaczego trudno mieszkać samemu przez nawet krótki okres życia? Dlatego że na początku kariery zawodowej zarabiamy najmniej – najczęściej zbyt mało by móc się usamodzielnić i mieszkać bez rodziców. Przeprowadzane w 2007 roku badanie wykazało że 70% Polaków w wieku od 18-29 lat mieszka z rodzicami. Co czwarty nigdy się nie wyprowadzi. Jeśli zaś się wyprowadzamy, to po to by założyć własne rodziny i móc wychowywać dzieci, z którymi zamieszkamy po przejściu na emeryturę – mając bowiem mniej niż 1500 zł brutto trudno będzie przeżyć nam samemu.
Rozwiązanie? III filar wydaje się w tym momencie jedyną nadzieją na to, aby móc na emeryturze wreszcie żyć na swoim. Drugim rozwiązaniem dla przyszłych studentów i ludzi którzy dopiero zaczynają swoją karierę zawodową jest wybór takiej ścieżki kariery która pozwoli na zarobki wyższe niż średnia krajowa.
