12 cech pracy dla hipstera

Jesteś hipsterem? Głośno tego nie mówisz (przecież nie wypada), ale wiesz, że należysz do tej grupy? Zatem przy szukaniu pracy musisz zwracać uwagę na to, by to czym się będziesz zawodowo zajmował nie stało w kolizji z hipsterskimi zasadami! Twoja praca musi być szczególna!

Jakie cechy* musi posiadać odpowiednia praca dla hipstera?

1.NIE dla etatu

Hipster nie może chodzić do pracy – kłóci się to z byciem niezależnym i alternatywnym. Etat od poniedziałku do piątku od 8.00 do 16.00 jest całkowicie niedopuszczalny. Umowa o pracę również – na pewno taka, która zawiera zakres obowiązków oraz nakazuje podpisywanie listy obecności.

2.Projekty zamiast pracy

Jedyna opcja akceptowalna przez hipstera to praca projektowa. To jest wystarczająco „cool” i pozwala na tworzenie wrażenie bycia zajętym i rozrywanym pomiędzy jednym projektem a drugim. Hipster w miarę możliwości musi unikać nazywania tego co robi projektem – to też jest zbyt „trendy”. Zamiast tego, może działać przy wydarzeniu, tworzyć performace lub coś rozkminiać.

3. Stanowisko „no name”

Wszelkie etykietki są dla hipstera złe. Łącznie z etykietką bycia hipsterem. Dopuszczalne są jedynie metki markowej odzieży, niedbale (i w teorii przez niedopatrzenie) wystające tu i ówdzie. Dlatego stanowisko hipstera też nie może mieć jednoznacznej nazwy. Najlepiej, by na pytanie „czym się zajmujesz” musiał odpowiedzieć „to skomplikowane” (a nie, że jakiś tam account czy specjalista ds. czegoś tam).

4.Elastyczne godziny pracy

Hipster nie może siedzieć w pracy wtedy, kiedy mu każą. Wstawać codziennie na tę samą godzinę? A co jeśli we wtorek będzie odbywał się całonocny przegląd irańskiego kina drogi? Przecież na takim wydarzeniu trzeba być i konieczność pójścia do pracy w środę nie może temu przeszkadzać! Najlepiej, jeśli hipster może pracować kiedy chce, pojawiać się w firmie kiedy chce, albo poporstu kontaktować się z nią zdalnie.

5.Hipsterski dress code

Hipster nie może przychodzić do pracy w garniturze. Nikt nie może się również czepiać tego, że ma tatuaż, kolczyk w brwi czy dwie różne skarpetki. Niedbały wygląd hipstera to rezultat ciężkiej pracy i długich godzin spędzonych na wyszukiwaniu odpowiednich sweterków w norweskie wzorki w sklepach z używaną odzieżą. Żaden szanujący się hipster nie zamieni takiego sweterka na marynarkę (chyba, że będzie połączona z pomarańczowymi spodniami i czapką uszatką z pomponem).

6.Nie więcej niż 4 godziny dziennie

Hipsterska praca nie może zajmować za dużo czasu. 4 godziny to maks. Przecież hipster musi mieć czas na to, by spędzić nieco czasu w kawiarni (byle nie sieciowej), ugotować obiad slow food, wyszukać odzież w second hand i dobrać dodatki. Znalezienie alternatywnego zespołu do posłuchania, którego nikt nie zna czy oglądnięcie 7 godzinnego filmu eksperymentalnego również zajmuje czas – praca nie może go pochłaniać zanadto.

7.TAK dla kreatywności

Praca hipstera musi być ultra kreatywna. Najlepiej jeśli będzie w całości polegać na pracy koncepcyjnej. Nie ważne co hipster będzie wymyślał i czy ma to jakieś przełożenie na biznes. O biznesie hipster w ogóle ma nie myśleć, bo to przecież jest mainstreamowe, korporacyjne i za bardzo kapitalistyczne.

8.NIE dla rutyny

Jednocześnie nie może to być praca, w której zadania są powtarzalne. Projekty muszą się od siebie różnić. Nuda to przecież rzecz najszybciej zabijająca alternatywną duszę hipstera.

9.Hipsterski język

Praca dla hipstera musi pozwalać na nieograniczanie się w wypowiedziach. Hipster nie może się przejmować tym, że mówi do przełożonego i w związku z tym nie wypada przeklinać. Współpracownicy hipstera muszą też rozumieć jego mieszankę polskiego i angloizmów – ale nie tych związanych z ponglishem, popularnych w korporacjach, tylko ich alternatywnej formy – jeszcze nie wykorzystywanej, bo to przecież hipster dyktuje trendy.

10. Brak ocen okresowych

Hipsterska praca nie może podlegać ocenie. Jak można oceniać kogoś, kto nie wpasowuje się w żadne ramy? Sukces projektów realizowanych przez hipstera również nie może być mierzony za pomocą wskaźników biznesowych – przecież nie po to hipster je realizuje by przyniosły kasę, ale po to, by zmienić świat. Pracodawca powinien to rozumieć, na wypłatę pieniądze mieć i nie czepiać się o takie szczegóły jak realizacja czy efekt.

11.Brak rekrutacji

Praca dla hipstera powinna sama go znaleźć. Nie na FB – jest zbyt mainstreamowy. Najlepiej jeśli hipster zostanie zauważony na jednym z alternatywnych serwisów społecznościowych posiadających 10 użytkowników. I zaproszony do współpracy. Hipster sam pracy nie może szukać – wysyłać CV? Stawiać się na rozmowy kwalifikacyjne i jeszcze musieć się ubrać na nią elegancko? Nie, to już za wiele!

12.Wysokie zarobki

Last but not least – dobra kasa. Hipster musi mieć za co kupować codziennie kawę fair trade, okulary Ray Ban i stołować się w slowfoodowych wege-eko restauracjach. Bycie poza mainstreamem kosztuje. Dlatego hipster nie może pracować za śmieszną średnią krajową.

*powyższa lista została opracowana na podstawie kilkudziesięciu spotkań rekrutacjnych z przedstawicielami najmłodszego pokolenia „alternatywnych” pracowników i ma charakter ironiczno – prześmiewczy.