Umiarkowany poziom narcyzmu dobry dla lidera

Osoby z narcystycznymi rysami osobowości nie są uznawane za dobrych liderów – zbyt mocno koncentrują się na sobie, wiecznie potrzebują admiracji i są mało empatyczne. Jeśli jednak mają w sobie tylko odrobinę z narcyza, może to im wyjść tylko na dobre (organizacji także).

Co do zasady z narcyzami nie pracuje się dobrze. Przekonanie o swojej wielkości, ambicja (nadambicja) i szukanie poklasku potrafią irytować. Tym bardziej, że jak ktoś czuje się świetny, to ma tendencję do zamęczania innych opowieściami z dowodami świetności. Im więcej tego typu opowieści, tym cierpliwość rozmówcy wystawiona jest na coraz poważniejszą próbę.

Czy nadzwyczaj dobra samoocena ułatwia wcielenie się w rolę managera? Ułatwia. Ale czy nie jest przeszkodą do bycia dobrym managerem? Jest. Managerowi niezbędna jest pewność siebie, ale w granicach rozsądku, by nie stracił kontaktu z rzeczywistością. Pożądana jest charyzma – lider nią obdarzony mobilizuje pracowników, dodaje im wiary i motywuje do działania. Zespół ma poczucie, że lider wie, dokąd zmierza i w efekcie wspólna praca ma sens.

Dla zachowania obiektywizmu należy wspomnieć, że są także badania, które pokazują, że da się pracować z narcystycznym szefem, a nawet są osoby, które chcą. Trzeba jednak o tym wiedzieć, a nie eksperymentować. Takie osoby przyciąga silne przywództwo, a jednocześnie same nie są sobie zbyt mocno skupione i dzięki temu niezbyt przyjemne zachowanie lidera – narcyza nie dotyka ich tak mocno.