5 ryzykownych wymówek na urwanie się wcześniej z pracy.
Każdy z nas ma mnóstwo ważnych spraw, których czasami nie da się załatwić w trakcie pracy. Bywa też tak, że po prostu nie chce się już siedzieć dłużej w biurze i myśl o wcześniejszym wyjściu przesłania wszystkie obowiązki.
Jak zwolnić się z pracy tak, aby pracodawca nie podejrzewał że skłania nas ku temu jedynie zwykłe lenistwo? Trzeba mieć dobrą wymówkę. Ale najważniejsze jest poznać wcześniej te wymówki, które są ryzykowne i lepiej jest ich unikać. Poniżej podajemy kilka przykładów tych kiepskich, jednak często stosowanych wymówek:
1. śmierć w rodzinie
To jedna z najgorszych możliwych wymówek. Po pierwsze trzeba potem przez jakiś czas udawać pogrążenie w nieutulonym smutku, dodatkowo w samym momencie zwalniania, szef może dostrzec łgarstwo (w niektórych przypadkach szef może również poprosić o stosowne zaświadczenie).
2. jestem śpiący
Dobry szef docenia szczerość pracowników. Może jednak nie aż do tego stopnia. Opcje typu boli mnie brzuch lub głowa, przy współczesnym rozwoju parafarmaceutyków, też raczej odpadają. Chyba, że właśnie masz autentyczny atak wyrostka robaczkowego.
3. mam pilną sprawę osobistą
Choć i powód może być słuszny, to taka wymówka jest na zbyt dużym poziomie ogólności. Stwarza wrażenie, że pracownik chce coś ukryć, bądź kombinuje. Takie stwierdzenie może bowiem znaczyć bardzo wiele. Od tego, że za chwilę masz sprawę rozwodową, aż do umówionej wizyty u fryzjera. Znacznie lepiej już wyjawić prawdę, a jeśli jest zbyt krępująca, wymyślić coś bardziej prawdopodobnego.
4. mam wizytę u lekarza
Sprawa dość ryzykowna, rzadko się bowiem zdarza by umówić się na wizytę w tym samym dniu. Z reguły planujemy wizytę u lekarza wcześniej, a skoro znamy wcześniej termin moglibyśmy wcześniej powiadomić szefa o zwolnieniu.
5. mam spotkanie z klientem na mieście
Teoretycznie wymówka jest dobra. Pod warunkiem, że nasz szef nie zna wszystkich klientów i nie będzie nas później molestował pytaniami o wynik spotkania. Przy podejrzliwym szefie, lepiej nie ryzykować.
